Diari Harian Sosiolinguistik

Forum Penulis : Sastera Kebangsaan Satu Malaysia

            Saya ingin berkongsi satu kisah mengenai beberapa istilah yang digunakan beberapa orang panel ketika Program Setiakawan Penulis Satu Malaysia yang bertempat di Hotel Midah, Kuala Lumpur. Ketika berada di sana, kami didedahkan dengan pelbagai kegiatan sastera di Sabah, Sarawak dan juga Semenanjung Malaysia serta penerbitan karya sastera oleh orang bukan Melayu. Apa yang menarik perhatian saya pada ketika itu ialah hujahan dari panel ke-3 dan ke-4.

Dr. Chew Peng Fong merupakan wakil daripada bangsa Cina dari PERSPEKTIF membahaskan mengenai perlunya penterjemahan kamus Bahasa Melayu dan Cina untuk menaikkan semangat dalam kalangan penulis berbangsa Cina. Beliau juga memberitahu bahawa sejak tahun 1987 lagi, terdapat pameran sumbangan masyarakat Cina yang meliputi 2000 naskhah Melayu oleh penulis Cina sendiri. Saya tertarik dengan kalimah terakhir yang diberikan iaitu selepas beliau membuat rumusan penyelesaian masalah yang dibahaskan beliau mengucapkan Insya-Allah pada akhir katanya. Dapat saya simpulkan di sini, konsep satu Malaysia yang ingin ditonjolkan oleh kerajaan dapat dilihat kerana orang yang berbangsa Cina juga suka menuturkan apa yang dipertuturkan oleh orang beragama Islam.

Dari kiri : Prof Madya Dr. Krisnan Maniam (Persatuan Penulis Tamil)
 dan Dr. Chew Peng Fong (PERSPEKTIF)

Beralih kepada panel ke-4 pula iaitu Prof Madya Dr. Krisnan Maniam yang juga wakil bangsa India dari Persatuan Penulis Tamil. Beliau turut menggunakan istilah iaitu menyatakan segala usaha atau cadangan yang diberikan untuk menaik taraf dunia sastera selalunya tidak sampai kepada telinga kerajaan. Unsur personafikasi digunakan di sini mungin untuk menarik para pendengar yang berada di situ. Pada akhir pengucapan, beliau memberi cadangan bahawa GAPENA atau Dewan Bahasa wajar menubuhkan satu jawatankuasa untuk penulis muda daripada pelbagai kaum untuk memberi peluang kepada penulis bukan Melayu terlibat dalam penulisan sastera.